Το ζήτημα της ανακύκλωσης παραμένει επίκαιρο σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες του κόσμου. Συγκεκριμένα, οι συνεχώς αυξανόμενες καταναλωτικές ανάγκες σε συνδυασμό με την 100% ανακυκλώσιμη φύση του γυαλιού θέτουν τα θεμέλια για μια αναδρομή στο παρελθόν. Η αποτελεσματική ανακύκλωση του γυαλιού είναι επίτευγμα που ανήκει μόνο στη σημερινή εποχή;
Παραγωγή γυάλινων αντικειμένων
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες ενδείξεις, η παραγωγή γυαλιού φαίνεται πως ξεκίνησε από την Εποχή του Χαλκού. Σε αυτό βοήθησαν οι τεχνολογικές καινοτομίες στη μεταλλουργία, η αυξανόμενη γνώση ορυκτολογίας και οι συνεχής βελτίωση των δεξιοτήτων που είχαν οι τεχνίτες.Τα πρώτα γυάλινα αντικείμενα ήταν μικρά, σφαιρικά και παρόμοια στο μέγεθος και στο χρώμα με τις κεραμικές χάντρες. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η παραγωγή γυάλινων αντικειμένων παρέμεινε περιορισμένη για πολλούς αιώνες σε απλές μπλε χάντρες και μενταγιόν, τα οποία θύμιζαν αρκετά τα αντικείμενα που φτιάχνονταν από φαγεντιανή.
Επαναδημιουργία γυάλινων αντικειμένων
Εκτός από το μπλε γυαλί, όλα τα υπόλοιπα χρώματα γυαλιού παρήχθησαν κατά τη διάρκεια της μετάβασης από τη Μέση στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού. Ταυτοχρόνως, άρχισαν να παράγονται και τα πρώτα γυάλινα αγγεία με την τεχνική της σύντηξης πολλών διαφορετικών αποχρώσεων. Μέχρι και αυτό το χρονικό σημείο, η παραγωγή γυαλιού φαίνεται πως οριζόταν από την άρχουσα τάξη, καθώς τα εργαστήρια παραγωγής εντοπίζονται σε χώρους ανακτόρων και τα γυάλινα δοχεία λειτουργούσαν κυρίως ως βασιλικά δώρα. Παρόλα αυτά, η διαδικασία επαναδημιουργίας νέων γυάλινων αντικειμένων μέσω της καύσης των παλιών, τοποθετείται ήδη από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού κι έπειτα.
Ανακύκλωση γυαλιού: διαδικασία που μετράει χιλιετίες
Ωστόσο, αυτού του είδους η ανακύκλωση δε βασιζόταν στην οργανωμένη συλλογή γυαλιού. Πολύ περισσότερο εντασσόταν στη λογική της δημιουργίας εκ νέου γυάλινων αντικειμένων από τα ήδη υπάρχοντα που είχαν χάσει την αξία τους. Η διαδικασία της ανακύκλωσης ξεκίνησε να παίρνει μία πιο οργανωμένη μορφή κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Περιόδου. Τότε, ξεκίνησε η συλλογή μη χρησιμοποιούμενων γυάλινων αντικειμένων για τον εξοπλισμό των υαλουργικών εργαστηρίων με σκοπό την καύση και τη δημιουργία νέων. Ο συγκεκριμένος τρόπος ανακύκλωσης φαίνεται πως είναι πιο κοντά στα τωρινά δεδομένα και στο σύστημα ανακύκλωσης που ακολουθείται σήμερα. Η μόνη διαφορά είναι ότι οι Ρωμαίοι δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον στις οικολογικές πτυχές του ζητήματος, οι οποίες ωστόσο ευαισθητοποιούν και παρακινούν τις δράσεις ανακύκλωσης στις σύγχρονες κοινωνίες.
Πηγή: feve.org