Από τους φυσικούς και συνθετικούς φελλούς μέχρι τα μεταλλικά βιδωτά πώματα, ο τρόπος σφραγίσματος της γυάλινης φιάλης κρασιού είναι μια σημαντική απόφαση που όλοι οι παραγωγοί πρέπει να πάρουν. Και αυτή η επιλογή είναι καίρια καθώς το συνολικό τελικό προϊόν αντιπροσωπεύει το οινοποιείο, τους ανθρώπους πίσω από αυτό, τον παραγωγό και τη διαδικασία καλλιέργειας των σταφυλιών, δηλαδή τον κόπο ενός έτους. Τα πώματα, εκτός από το αισθητικό κομμάτι, έχουν κυρίως πρακτική λειτουργία . Χρησιμοποιούνται για να σφραγίσουν μία γυάλινη φιάλη, προστατεύοντας το περιεχόμενο από την επαφή με το οξυγόνο.
Από τον 17ο αιώνα, όταν ξεκίνησε η τυποποίηση του σχήματος της γυάλινης φιάλης, κι έπειτα, ο φελλός έχει αντέξει στον χρόνο. Μέχρι και σήμερα, εξακολουθεί σε αρκετές περιπτώσεις να είναι ο κύριος τρόπος σφραγίσματος των φιαλών κρασιού. Ωστόσο, στις μέρες μας, ολοένα και περισσότεροι παραγωγοί κρασιού φαίνεται ότι απομακρύνονται από τα παραδοσιακά πώματα και επιλέγουν βιδωτά μεταλλικά καπάκια για τη γυάλινη φιάλη τους. Συχνά, ο τύπος του κρασιού και η χρήση για την οποία προορίζεται καθορίζουν τον τύπο πώματος. Ποιες είναι, όμως, οι βασικές διαφορές ανάμεσα στους δύο πιο δημοφιλείς τρόπους σφραγίσματος της γυάλινης φιάλης κρασιού;
Φυσικός φελλός vs βιδωτά καπάκια
Ενώ ο φελλός αποτελεί ένα εξαιρετικό κλείσιμο φιαλών κρασιού και τον προτιμούν πολλοί οινόφιλοι σε όλο τον κόσμο, το συστατικό TCA που εμπεριέχει και είναι υπεύθυνο για τη μυρωδιά του φελλού είναι και ο λόγος που έχασε τη δημοφιλία του πίσω στη δεκαετία του 80. Προκειμένου να αποφευχθεί η χαρακτηριστική μυρωδιά που αφήνει ο φελλός στη φιάλη, η παραγωγή φυσικού φελλού έχει εξελιχθεί και βρίσκεται σήμερα σε ένα πολύ καλό επίπεδο.
Τα μεταλλικά βιδωτά πώματα, από την άλλη πλευρά, δεν αφήνουν μυρωδιά όπως ο φελλός, αλλά το κρασί μέσα στις φιάλες που έχουν αυτά τα καπάκια μπορεί να πάρει μια μεταλλική γεύση. Επίσης, οι φελλοί είναι βιοδιασπώμενοι ενώ τα μεταλλικά καπάκια όχι. Ένα ακόμη κύριο χαρακτηριστικό των φελλών είναι ότι επιτρέπουν στο οξυγόνο να εισέλθει στη φιάλη σιγά-σιγά. Αυτό τους καθιστά την καλύτερη επιλογή όταν πρόκειται για κρασιά βραδείας παλαίωσης. Τα βιδωτά πώματα, στον αντίποδα, είναι γνωστά για τη μείωση τυχόν αστοχιών και αλλοίωσης του κρασιού. Ακόμη, οι φιάλες κρασιού με μεταλλικό καπάκι μπορούν να σφραγιστούν και να καταναλωθούν σε επόμενο χρόνο.
Η επιρροή του πώματος στο κρασί
Ο απώτερος σκοπός κάθε τύπου σφραγίσματος είναι να αποτρέψει την είσοδο μεγάλης ποσότητας οξυγόνου μέσα στη φιάλη, ενώ πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ουδέτερος. Είναι γνωστό ότι το οξυγόνο αλλοιώνει τη γεύση, το χρώμα και το άρωμα του κρασιού. Πιο συγκεκριμένα, η οξείδωση μπορεί να προκαλέσει πρόωρο αποχρωματισμό, να μειώσει την οξύτητα και τη φρεσκάδα στη γεύση του κρασιού. Τα κρασιά που είναι πιο γεμάτα και έχουν πιο έντονη γεύση επωφελούνται από τις μικρές ποσότητες αέρα. Το οξυγόνο βοηθά στην εξομάλυνση των τανινών, που είναι υπεύθυνες για την υφή και την ξηρή αίσθηση του κρασιού.
Η καλύτερη επιλογή
Ενώ δε θα πρέπει να κρίνουμε ένα κρασί από το πώμα του, έχει διαπιστωθεί ότι η επιλογή του κατάλληλου τύπου πώματος παίζει τεράστιο ρόλο στην παλαίωση, το άρωμα και τη γεύση του κρασιού που φτάνει στον καταναλωτή. Έτσι, η πραγματική απάντηση στην ερώτηση «ποιο πώμα να διαλέξω», είναι «εξαρτάται». Οι φελλοί εξακολουθούν να είναι η παραδοσιακή μέθοδος σφραγίσματος της γυάλινης φιάλης κρασιού στην Ευρώπη, ενώ τα βιδωτά μεταλλικά καπάκια τα προτιμούν περισσότερο στην Αυστραλία και στη Νέα Ζηλανδία. Και οι δύο επιλογές έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους που κάθε οινοποιός πρέπει να γνωρίζει. Η παρακολούθηση των wine trends, η ενημέρωση για τα θετικά και τα αρνητικά χαρακτηριστικά κάθε πώματος, το στυλ του κρασιού και την προβλεπόμενη χρήση του, είναι μια καλή αρχή για τους παραγωγούς ώστε να επιλέξουν το πιο κατάλληλο κλείσιμο για το κρασί τους.